Αρχικά ήταν ένας νέος, μακρινός ιός. Στη συνέχεια, ήρθε πιο κοντά μας. Έκλεισαν τα σχολεία, έκλεισαν δουλειές, επιχειρήσεις και έπειτα έκλεισαν και οι πόρτες, οι κοινωνικές συναναστροφές, οι αγκαλιές, τα φιλιά. Μια αλλαγή ξαφνική, μια πανδημία πραγματική. Και εκεί είναι που χρειάστηκαν να γίνουν άμεσες και αποφασιστικές κινήσεις, έτσι ώστε τα παιδιά μας να μπορέσουν να συνεχίσουν με ασφάλεια την εκπαιδευτική τους πορεία, τη διατήρηση του προγράμματος, αλλά ταυτόχρονα και τη συνεχιζόμενη αίσθηση του "ανήκειν". Σύγχρονος και ασύγχρονος τρόπος μάθησης, παιδιά κάθε ηλικίας χειριστές κάθε ηλεκτρονικού μέσου, γονείς σε επαγρύπνηση, εκπαιδευτικοί σε ετοιμότητα, υπευθυνότητα, προστασία, ανάμεικτα συναισθήματα.

Κι είμαστε στο σήμερα. Κάποιες μέρες μετά την αρχική κρίση και σε σταδιακό άνοιγμα των σχολείων που αναμένουν να υποδεχτούν και πάλι μαθητές, γονείς, δασκάλους. Απαιτείται από όλους η προσαρμογή στα νέα δεδομένα, με σκοπό να πραγματοποιηθεί μια όσο πιο ομαλή επιστροφή στην καθημερινότητα γίνεται.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως τα παιδιά αναζητούν καθοδήγηση από τους ενήλικες για να ρυθμίσουν τον τρόπο που θα αντιδράσουν σε στρεσσογόνα γεγονότα. Οι γονείς μπορούν να αποτελέσουν πρότυπο συναισθηματικής έκφρασης και να βοηθήσουν τα παιδιά να αποδεχτούν κάθε συναίσθημα που μπορεί να βιώνουν. Η συναισθηματική έκφραση των παιδιών, σε συνδυασμό με τη γνώση των προληπτικών μέτρων, τους προσφέρει μια αίσθηση ασφάλειας και ελέγχου και αυτό με τη σειρά του μειώνει τα επίπεδα του άγχους τους. 
Προκειμένου να λειτουργήσουν με επιτυχία στο περιβάλλον τους, τα άτομα θα πρέπει να μάθουν να ελέγχουν την προσοχή, τις συμπεριφορές και τα συναισθήματά τους και να είναι ικανά να χρησιμοποιούν αυτές τις δεξιότητες, ώστε να προσαρμόζονται, όταν αντιμετωπίζουν κοινωνικές και προσωπικές απαιτήσεις. Η απόκτηση της ικανότητας για αποτελεσματική αυτορρύθμιση αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στην ανθρώπινη ανάπτυξη.

Συμβουλές προς τους Γονείς

Ως προς την παραπάνω κατεύθυνση, οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά με τους ακόλουθους τρόπους: 

1. Παραμείνετε ήρεμοι, ακούστε και καθησυχάστε.
2. Να είστε το παράδειγμα προς μίμηση για τα παιδιά κι εκείνα θα μάθουν από εσάς.
3. Διατηρήστε μια συγκεκριμένη καθημερινή ρουτίνα, καθώς αυτό θα τους προσφέρει σταθερότητα, προβλεψιμότητα και ηρεμία.
4. Εξηγήστε την κοινωνική αποστασιοποίηση και για πόσο καιρό θα πρέπει να παραμείνει αυτό το μέτρο. Γνωστοποιήστε τους πως συνεχίζει να είναι μια κρίσιμη στιγμή και πως είναι σημαντικό να ακολουθούμε τις οδηγίες των ιατρών.
5. Αποτελέστε το μοντέλο ακολουθώντας καθημερινά τους βασικούς κανόνες υγιεινής και ενθαρρύνετε τα παιδιά να τους ακολουθούν εντός και εκτός σπιτιού. Επιβραβεύστε τα κάθε φορά που τους ακολουθούν.
6. Βοηθήστε τα παιδιά και εσάς να έχετε ένα δυνατό ανοσοποιητικό σύστημα. Είναι σημαντικό να έχετε μια ισορροπημένη διατροφή, αρκετό ύπνο και καθημερινή άσκηση.
7. Εστιάστε στα θετικά. Διασκεδάστε, δημιουργήστε, γιορτάστε, ενωθείτε.
8. Καθιερώστε ώρες συζήτησης, όπου μπορούν να καθοδηγούνται από τις απορίες των παιδιών. Απαντήστε με ειλικρίνεια, καταρρίψτε μύθους και δυσερμηνείες, αλλά αποφύγετε τις περιττές πληροφορίες και την υπερανάλυση. Οι συζητήσεις σας σχετικά με τον κορονοϊό θα αυξήσουν ή θα μειώσουν τον φόβο των παιδιών. Ανταποκριθείτε πάντα με αλήθεια και ηρεμία και προτείνετε εναλλακτικά μέσα έκφρασης των σκέψεων ή των συναισθημάτων τους, π.χ. με μια ζωγραφιά ή ένα γράμμα.
9. Ανακαλύψτε τρόπους που μπορείτε να προσφέρετε βοήθεια. Γράφοντας ένα γράμμα σε κάποιον που γνωρίζετε και ανήκει στις ευάλωτες ομάδες και πρέπει ακόμα να παραμείνει σε καραντίνα. Γράφοντας όμορφα και θετικά μηνύματα στα κοινωνικά μέσα κ.ά.
10. Πέρα από τη σωματική υγεία των παιδιών σας, παρατηρείτε τόσο τη δική τους ψυχική υγεία όσο και τη δική σας. Πολλά παιδιά, θα τα καταφέρουν καλά με την υποστήριξη που λαμβάνουν από τους γονείς τους, ακόμα κι αν εκδηλώσουν κάποια σημάδια άγχους ή κάποιες δυσκολίες στην προσοχή ή στον ύπνο τους. Άλλα παιδιά, ωστόσο, μα και ενήλικες, μπορεί να δυσκολευτούν παραπάνω και να έχουν πιο έντονες αντιδράσεις. Είναι σημαντικό να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό εάν παρατηρείτε σημαντικές αλλαγές στη συμπεριφορά του παιδιού σας ή τη δική σας, ειδικά αν αυτές οι αλλαγές εμμένουν για πάνω από 2 εβδομάδες. 

Κλείνοντας, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε το αποτύπωμα αυτής της περιόδου και να κατανοήσουμε τις αλλαγές που έχει φέρει στον τρόπο ζωής μας. 

Η αναγνώριση των θετικών της τεχνολογίας και της διαδικτυακής εκπαίδευσης είναι μεγάλη. Οι εκπαιδευτικοί, τα παιδιά και οι γονείς ενδυναμώθηκαν τεχνολογικά και είναι πλέον κατανοητό πως ο ψηφιακός κόσμος είναι παραπάνω από παρών και η προσαρμογή στην τεχνολογία είναι απαραίτητη. Τα οπτικοακουστικά όμως αυτά μέσα δεν είναι σίγουρα αρκετά για την ολιστική ανάπτυξη του παιδιού και του εφήβου. Η δια ζώσης εκπαίδευση και η επαφή με τη σχολική κοινότητα, το παιχνίδι με τους συμμαθητές, η φυσική καθοδήγηση και υποστήριξη από τους εκπαιδευτικούς, οι κινητικές και συνεργατικές δραστηριότητες, οι κοινές εμπειρίες δεν μπορούν να αντικατασταθούν με κανένα τεχνολογικό μέσο. Είναι σημαντικό τα παιδιά μας, να μπορέσουν να επανέλθουν στην καθημερινότητα, νικώντας σταδιακά τον φόβο της ανθρώπινης επαφής και χτίζοντας πάλι τις διαπροσωπικές τους σχέσεις με βάση την εμπιστοσύνη. Είναι ιδιαίτερα κρίσιμο, να κατανοήσουν τα παιδιά πως η κοινωνική αποστασιοποίηση δεν σημαίνει κοινωνικός αποκλεισμός. 

Τέλος, σ’ αυτό το χρονικό διάστημα, δίνεται σε όλους η ευκαιρία για επανεκτίμηση του χρόνου, του τρόπου ζωής, των αναγκών, των προτεραιοτήτων και των αξιών. Ας βοηθήσουμε τα παιδιά μας, να φτιάξουν τη δική τους βαλίτσα με όλα τα σημαντικά εφόδια που χρειάζονται για το μέλλον τους.